Onderweg van San Roman da Retorta

Hier ben ik weer. Dank voor jullie reacties, het is erg fijn om via dit lijntje even in verbinding te staan met jullie! Ik heb mijn kilometers voor vandaag er al weer op zitten en ben in Albergue Ponte Ferreira beland. Weer bijzonder, met heel bijzondere mensen die dit vanuit idealisme doen. Mooi spirituele muziek in de gangen, geweldig! Vanavond weer eten met de andere Caminogangers. Gisteren ook al zo leuk, heel anders maar ook gewoon heel leuk, midden in het bos, was ik eerst de enige gast en dacht: hoe ga ik hier nu weer iets van maken, maar heb intussen geleerd dat je je gewoon niet druk moet maken, het komt wel goed. De Hospitaleros (dat is de eigenaar/beheerder van de Albergue haalde eten voor ons via een cateringbedrijf, ha ha, lekker hoor. (Ik val dus niet erg af tot nu toe) Gisteren en vandaag dus 10 km gelopen. Nu heb ik het ritme er in. Ben eigenlijk om 12 uur al op plaats van bestemming. Zou door kunnen lopen maar doe het niet omdat ik anders te vroeg in Santiago aan kom, en nu kan ik onderweg nog allerlei indrukken opdoen en verwerken. Je ziet hier mensen groepjes vormen met elkaar, dat hoeft van mij niet zo, ik ga mij niet afhankelijk maken van wat anderen willen of niet willen, ik doe mijn ding en schuif aan of loop door. Goed he, ik ben trots op mijzelf. Vanmorgen heb ik in het bos lopen zingen. Het was nogal nevelig, je loopt van een soort in de wolken, en na een paar uur lopen ( vanaf acht uur) was ik wel toe aan een goed gesprek, dus dacht ik, ik ga zingen, en er kwam rust en ruimte in mijn hart en mijn lijf. Klinkt zweverig maar werkt echt. (voor mij dan). Lieve Colombiagangers, ik heb al menig maal flash backs gehad van 22 jaar geleden van het hotel van Katia. De sfeer lijkt erg op wat hier gebeurt. De taal: Spaans, het internationale gezelschap, het zich verbonden voelen met elkaar, en ook heel bijzonder: de Camino Primitivo is voor een groot deel aangelegd door koning Alfonso de IX . Cirkels die rond gaan, heel bijzonder allemaal. Ik mis natuurlijk mijn kinderen Milou en Alfonso, maar ik ben wel eens langer van huis geweest, en nu zijn zij volwassen. Beso´s
Ik ga nu mijn was ophangen in de achtertuin van de Albergua, zal er een foto van maken, en ik vind het heel leuk dat jullie mijn verslagen lezen. Vaya Con Dios. O ja, het is nog steeds mooi weer hier in Galicie. 25 graden, en het heeft ook nog niet geregend en ik ben nu 12 dagen onderweg.......