Zoals het bedje thuis slaapt......

Weer thuis, veilig ( scheelde maar een haar) en warm verwelkomd door Alfonso, Sjoerd en Mieke, Angele, Jos en Jolanda.....geweldig! Mijn vliegtuig leek een half uur vroeger aan te komen, maar toen wij daalden naar Schiphol kwamen we in een storm terecht. Dat was een minder leuke ervaring. Iedereen zat te schreeuwen van de paniek en ik dus ook...We dachten allemaal: daar gaan we, het is gebeurd, we klappen zo neer, maar op het allerlaatste nippertje toch nog hard maar veilig op de grond...iedereen juichte en klapte. Mensen die heel wat gevlogen hadden zeiden dat ze dit nog nooit hadden meegemaakt. Na een kop koffie op Schiphol en even bijkomen van de schrik de eerste verhalen kunnen vertellen en toen naar Alkmaar..Alfonso had alles perfect geregeld. Thuis gekomen stond er een prachtig boeket bloemen in de keluren van de Spaanse vlag met een echte Jacobsschelp van de meiden. Erg leuk, en nog twee mooie oranje boeketten en vanmiddag bracht Elles nog een mooie bos bloemen. Heel leuk. Ik heb gisteravond wel een half uur onder de warme douche gestaan, heerlijk! Eenmaal in bed, en heel moe dacht ik lekker te gaan slapen. Mooi niet...de filmpjes begonnen te draaien en dat bleef zo tot zeker half twee, maar uiteindelijk heb ik toch heerlijk geslapen en werd ik vanmorgen rond tien uur wakker,Mijn backback leeggemaakt. Een leven van drie weken in een rugzak... alles in de wasmachine. zelfs telefoonhoesje en slaapzak gewassen.Al aardig wat aanloop gehad, erg leuk hoor.
Morgen ga ik e-mailadressen van Caminovrienden en vriendinnen invoeren en foto's doorsturen. Ik kom nog één keer langs denk ik. Voor nu: dank jullie wel voor het lezen en reageren op mijn reisverslagen. Lievs van Heleen