Alkmaar, een week thuis....

Dit is natuurlijk geen reisverslag meer. Toch wil ik graag afsluiten met een soort van terugblik.Vandaag een week geleden kwam ik weer thuis. Het was een mooie week, vol van verhalen....herinneringen, emoties en dankbaarheid. Wat ben ik rijk, hier, in Nederland, met mijn eigen plekje, mijn kinderen, mijn werk, mijn vrienden en vriendinnen.
Als je mij vraagt: wat heb je nou geleerd Heleen? Dan kan ik antwoorden: ik heb geleerd om dichter bij mijzelf te komen en te blijven. Dat was onderweg op de lange eenzame dagen waar ik echt volledig op mijzelf was aangewezen en dus niet kon terugvallen of delen met anderen...Ik heb soms lastige keuzes moeten maken. Veel heb ik met en in mijzelf gesproken....En lopende-weg lukte het en klopte het uiteindelijk, en daar ben ik bijzonder trots op. De ontmoetingen met al die mensen die ook onderweg waren en "hun Camino" liepen waren hartverwarmend en bijzonder. Nee, het was niet allemaal rozegeur en maneschijn. Ik ben ook bang geweest onderweg, en ik heb wel wat tranen achtergelaten op de Camino, maar ik ben doorgegaan en heb niet achterom gekeken maar vooruit, en het heeft mij veel gebracht. De belangrijkste les is voor mij geweest dat ik er toe doe. Ik heb iets te vertellen of te zingen, en maak anderen blij en ontvankelijk. Ik heb mij voorgenomen om minder bescheiden te zijn en niet meer in de schaduw van anderen te staan en/of te leven, want dat deed ik, vanuit: dienstbaarheid, om aardig gevonden te worden en vaak vanuit de gedachte "het komt misschien nog wel" Daar heb ik mjzelf ongewild tekort mee gedaan. Ik doe er toe en ik mag er zijn. zoals ik ben. Het heeft mij bijzonder geraakt dat ik zo dicht bij de tijd van Jezus heb mogen komen. Het was immers één van zijn dicipelen: Jacobus, die tot in Santiago de Compostela ging om het evangelie te verkondigen. Pas thuis, alles verwerkende bedacht ik dat ik ooit getrouwd ben met een tekst die wij gekozen hadden uit het boek Jakobus 3 vers 13 t/m 18. Een bede om wijsheid.... die lees ik nog regelmatig. Of ik voor deze lessen nou de Camino moest lopen? Ik weet het niet. Misschien wel, misschien niet. Voor mij is het goed geweest. Ik heb er geen spijt van, en misschien, over een paar jaar, ga ik nog een keer, maar dan vanuit Portugal. We zien wel.....Va Con Dios., Helena